🪆 Gniewosz Plamisty Lub Zaskroniec

Powodem jest to, że zaskroniec nie ma gruczołów jadowych, znajdujących się z tyłu głowy. Oba gatunki zwierząt zupełnie inaczej reagują na człowieka. I zaskroniec i żmija przede wszystkim próbują uciekać, ale jeśli zostaną zaskoczone lub nie mają drogi ucieczki, zachowują się zupełnie inaczej.
Dla niektórych węże mogą być źródłem poważnej fobii, inni trzymają je w domu jako domowe zwierzątka, a jeszcze inni widzieli je tylko w zoo. W Polsce występuje zaledwie kilka gatunków węży, ale część z Was mogła spotkać na swojej drodze choćby pospolitego zaskrońca. Mimo że w Polsce nie spotkasz w przyrodzie morderczej kobry czy olbrzymiego pytona, to bliskie spotkanie z naszą rodzimą żmiją zygzakowatą również może być niebezpieczne dla Ciebie lub Twojego czworonożnego przyjaciela. Z tego wpisu dowiesz się, jakie węże występują w Polsce, jak je od siebie odróżnić i jak się zachować, gdy przetniesz z którymś z nich swoje ścieżki. Węże występujące w Polsce W naszym kraju możesz spotkać cztery gatunki węży i wszystkie z nich znajdują się pod ochroną. Jedynym jadowitym wężem występującym w Polsce jest żmija zygzakowata, natomiast pozostałe polskie węże to węże niejadowite, które są zupełnie niegroźne dla człowieka. Wąż Eskulapa Gatunkiem, który warto przedstawić na początku, jest wąż Eskulapa. Jest on bardzo rzadko spotykany i szacuje się, że na terenie naszego kraju żyje jedynie ok. 100 osobników, więc tylko nielicznym szczęśliwcom udało się zobaczyć go w jego naturalnym środowisku. Jest to największy wąż w Polsce, a niektóre osobniki dorastają nawet do dwóch metrów długości. Oprócz imponujących rozmiarów, można go rozpoznać po oliwkowo-brązowej barwie i jasnych plamkach na grzbiecie. Wąż Eskulapa z natury jest samotnikiem i unika kontaktu z ludźmi. Lubi otwarte siedliska o dużym nasłonecznieniu, ale w pobliżu nie może zabraknąć krzaków i zarośli, w których będzie mógł się ukryć przed niepożądanym towarzystwem. Zwykle nie zapuszcza się zbyt głęboko w las, ale można go spotkać na polanach, w dolinach rzecznych, a także w kamieniołomach, na obrzeżach dróg, a w rzadkich przypadkach nawet na dachach. Nie jest jadowity i mimo że jego rozmiar może wywołać lęk, to nie ma powodów do obaw, zwłaszcza że wąż Eskulapa pierwszy ucieknie, gdy tylko Cię zobaczy. Buty Pentagon Achilles Tactical XTR 8″ Desert Tan SPRAWDŹ Apteczka Vera turystyczna – czerwona SPRAWDŹ Spodnie wojskowe Pentagon BDU PentaCamo SPRAWDŹ Repelent na owady Mugga Extra Strong spray 50% DEET 75 ml SPRAWDŹ Buty Merrell MOAB 2 Mid – Black SPRAWDŹ Apteczka brelok Medaid Mini Plus – Red SPRAWDŹ Gniewosz plamisty Kolejny gatunek węża zamieszkujący Polskę to Gniewosz plamisty. Jest zagrożony wyginięciem i spotkać go można niezwykle rzadko, jedynie na południowych krańcach naszego kraju. Nie należy do największych węży, a jego długość waha się zwykle od 50 do 70 cm. Doskonale maskuje się przed niechcianym wzrokiem dzięki swojej szaro-brązowej barwie, która czasem przybiera rdzawo-brązowy odcień, skąd wzięła się jego potoczna nazwa – miedzianka. Gniewosz plamisty jest zupełnie niegroźny, ale ze względu na wzór na grzbiecie, bywa czasem mylony ze żmiją zygzakowatą. Tymczasem, ten gatunek węża ma znak rozpoznawczy w postaci charakterystycznej plamki na czubku głowy, kształtem przypominającej serce bądź literę “y”. Bardziej wprawni obserwatorzy dostrzegą także różnice w kształcie głowy i wyglądzie oczu. Zaskroniec zwyczajny To najczęściej występujący wąż w Polsce i to z nim masz największe szanse się spotkać podczas Twoich pieszych wędrówek. Jak wygląda zaskroniec? Dorosły osobnik zaskrońca może osiągnąć długość nawet do półtora metra, a jego łuski są koloru brązowego lub szarozielonego. Na głowie ma charakterystyczne żółte plamy, tuż za skroniami – stąd też wzięła się jego nazwa. Zaskrońce, jak większość gadów, uwielbiają wygrzewać się na słońcu, najczęściej można je więc zobaczyć, jak wylegują się na rozgrzanych kamieniach, często w pobliżu źródeł wody, są bowiem świetnymi pływakami i wodnymi łowcami. Jeśli przeszło Ci kiedyś przez myśl pytanie, czy zaskroniec jest jadowity, to odpowiedź oczywiście brzmi: nie. W żadnym stopniu nie zagraża on człowiekowi i to on będzie raczej za wszelką cenę unikał spotkania z naszym gatunkiem. Przeczytaj też artykuł o wilkach. Czy trzeba się ich bać? Żmija zygzakowata Czas na królową polskich węży, czyli żmiję zygzakowatą. Żmije w Polsce to jedyne jadowite węże występujące na terytorium naszego kraju, a w kontakcie z nimi należy zachować ostrożność. Żmije lubią zarośla, torfowiska i szczeliny skalne, ale można je też spotkać wygrzewające się na skałach, skrajach lasów i ścieżkach. Ukąszenia żmii zygzakowatej są rzadkie, ponieważ nie atakują one człowieka, a wręcz przed nim uciekają. Żmija użyje jadu tylko kiedy zostanie osaczona i pozbawiona drogi ucieczki. Ugryzienie żmii może być śmiertelne, ale są to skrajne przypadki (zaledwie 1% w skali Europy), a do zgonu dochodzi zwykle w wyniku występowania schorzeń towarzyszących np. chorób serca lub alergii na jad. Jak wygląda żmija zygzakowata w porównaniu do innych węży? Jak sama nazwa wskazuje, można ją rozpoznać po charakterystycznym zygzaku na całej długości ciała, nazywanym “wstęgą kainową”. Łuski mogą być koloru szarego, brązowego bądź czarnego w zależności od odmiany i warto dodać, że w odmianie melanistycznej (osobniki ciemno ubarwione wskutek koncentracji ciemnego barwnika w skórze) zygzak jest niewidoczny. Żmije są smukłe, zwinne i bardzo szybkie, a długość ich ciała sięga zwykle ok. 1 m. Na sam koniec warto wspomnieć również o padalcu zwyczajnym, który co prawda nie jest wężem, a gatunkiem beznogiej jaszczurki, ale bardzo często jest mylnie uważany za węża. Jak wygląda padalec? W istocie, do złudzenia przypomina on węża, stąd ten powszechny błąd, ale jest kilka cech, które pozwolą go od niego odróżnić. Przede wszystkim jego głowa jest zrośnięta z ciałem, bez żadnego widocznego zwężenia, jak u węży, a dodatkowo posiada otwory uszne, które u tych drugich nie występują. Padalce osiągają długość do 50 cm, są zupełnie niegroźne i to właśnie one najczęściej mogą się pojawić na Twojej ścieżce w czasie spaceru po lesie czy na górskim szlaku. Buty Merrell MOAB 2 Mid – Coyote SPRAWDŹ Apteczka LifeSystems Mountain Leader First Aid Kit SPRAWDŹ Spodnie wojskowe Pentagon BDU Black SPRAWDŹ Buty Lowa Zephyr GTX MID TF Black SPRAWDŹ Apteczka osobista Medaid z wyposażeniem typ 330 Green SPRAWDŹ Grafika przygotowana przez Lasy Państwowe Przeczytaj wpis Lasów Państwowych o żmijach! Jadowite węże w Polsce – gdzie je spotkasz i jak ich unikać Jak już wspomnieliśmy, węże w Polsce w większości nie stanowią zagrożenia dla człowieka, a jedynym jadowitym gatunkiem jest żmija zygzakowata. Jej obszar występowania obejmuje całą Polskę i możesz ją spotkać wędrując na przykład po tatrzańskich czy bieszczadzkich szlakach. Należy jednak podkreślić, że żmije z natury stronią od ludzi, więc natknięcie się na nią, a tym bardziej ugryzienie, to sytuacje niezwykle rzadkie. Węże te w sytuacji zagrożenia w pierwszym odruchu uciekają od źródła niebezpieczeństwa, a atakują dopiero wtedy, kiedy czują się osaczone i nie mają drogi ucieczki. Do ataku najczęściej dochodzi więc poza utartymi ścieżkami, gdy zwierzę zostaje zaskoczone obecnością człowieka. Dlatego staraj się trzymać wyznaczonych szlaków, a jeśli już musisz zboczyć z trasy, zachowaj szczególną ostrożność. Węże wyczuwają zbliżające się zagrożenie poprzez drgania ziemi, wystarczy więc, że wędrując przez wysokie trawy albo rzadko uczęszczaną trasę wśród skał, będziesz mocniej tupać w podłoże albo użyjesz długiego kija, którym będziesz poprzedzać każdy krok. Jeżeli jednak znajdziesz się w sytuacji bliskiego spotkania ze żmiją zygzakowatą, istnieje szereg działań, które możesz wykonać, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo. Znakiem ostrzegawczym żmii szykującej się do ataku jest zwinięcie ciała w kształt litery „s”, uniesienie głowy i próba odstraszenia napastniku. Często towarzyszy temu także charakterystyczny syk. Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, to przede wszystkim musisz zachować całkowity spokój. Nie wykonuj gwałtownych ruchów, nie krzycz i nie zbliżaj się do węża. Najlepszym wyjściem jest bardzo spokojne wycofanie się i pozostawienie zwierzęciu miejsca na ucieczkę. Jeśli nie masz możliwości, by wykonać krok w tył, musisz spróbować obejść żmiję, zachowując bezpieczny dystans ponad 1 m. – taki bowiem mniej więcej jest zasięg jej ataku. Pamiętaj, że żmija nie ma powodu, by Cię atakować, jeśli sama nie poczuje się zaatakowana. Podsumowując, aby uniknąć ukąszenia przez żmiję zygzakowatą, musisz zachować kilka podstawowych środków ostrożności: Trzymaj się wyznaczonych ścieżek i oznakowanych szlaków górskich. Zapewnij sobie ochronę dolnych partii ciała w postaci pełnych butów i długich spodni, by zasłonić kostki i łydki. Nowoczesne spodnie taktyczne i trekkingowe są wykonane z materiałów, które sprawią, że będziesz odczuwać komfort termiczny również latem. Wędrując na przełaj przez nieutarte szlaki możesz mocno tupać bądź użyć kija, aby dać o sobie znać gadom, które nie spodziewają się Twojej obecności na swoim terytorium i umożliwić im ucieczkę. Ukąszenie żmii – objawy i postępowanie Tak naprawdę do ukąszenia przez żmiję zygzakowatą najczęściej dochodzi, gdy ta zostanie przypadkowo nadepnięta. Ugryzienie żmii można w pierwszym momencie rozpoznać po dwóch małych punkcikach na skórze – śladach po kłach jadowych. W następnej kolejności mogą pojawić się objawy takie jak: obrzęk uczucie mrowienia lub pieczenia skóry zasinienie a rzadko krwawienie z miejsca ukąszenia powiększenie najbliższych węzłów chłonnych ukąszonej kończyny. Jeśli mimo zachowania środków ostrożności, zdarzy się, że zostaniesz ukąszony lub będziesz świadkiem takiego wypadku, musisz wykonać kilka podstawowych kroków. Skarpety Fjord Nansen Anti Mosquito – beżowe SPRAWDŹ Buty Zephyr Grom Z007 Black SPRAWDŹ Spodnie wojskowe Pentagon BDU Coyote SPRAWDŹ Apteczka LifeSystems Traveller First Aid Kit SPRAWDŹ Po pierwsze, nie wpadaj w panikę. Ukąszenie żmii bardzo rzadko bywa śmiertelne, co więcej, w ponad 20% ugryzień żmija nie wstrzykuje nawet jadu. Nie zmienia to faktu, że zawsze potrzebna jest konsultacja z lekarzem, który zdecyduje, czy konieczne jest podanie antytoksyny czy jedynie obserwacja poszkodowanego. Jeśli nie jesteś w stanie samodzielnie zgłosić się do lekarza bądź pojawią się objawy takie jak: nudności pobudzenie ból głowy obrzęk języka i warg wymioty utrata przytomności niezwłocznie powiadom GOPR (985 LUB 601 100 300) lub zadzwoń na międzynarodowy numer ratunkowy 112. Pamiętaj, że powyższe objawy mogą być także silną reakcją na stres, więc staraj się przede wszystkim zachować spokój. Ugryzienie żmii jest realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia w wypadku uczulenia na jad, gdy żmija ukąsi Cię w twarz lub klatkę piersiową, a także w przypadku małych dzieci, osób starszych oraz przewlekle chorych. No i przede wszystkim, pod żadnym pozorem nie stosuj rozwiązań rodem z filmów przygodowych, jak wysysanie jadu, przypalanie rany czy zakładanie opasek uciskowych, które mogą doprowadzić do niedokrwienia kończyny. Czy żmije stanowią zagrożenie dla Twojego czworonoga? Wiele osób na górskie wyprawy i leśne spacery zabiera swoich czworonożnych przyjaciół. Wędrując latem po mniej uczęszczanych trasach, trzeba zachować ostrożność. Ukąszenie psa przez żmiję może być bardzo niebezpieczne i doprowadzić nawet do śmierci Twojego pupila. Psy nie tylko są znacznie mniejsze od człowieka, więc jad żmii szybciej rozprzestrzeni się po ich ciele, ale także potrafią być bardzo ciekawskie i mogą wdać się w konfrontację z wężem, nie wyczuwając zagrożenia. Dodatkowo występuje znacznie większe ryzyko ukąszenia w pysk czy w szyję. Jeżeli żmija ukąsiła psa, musisz natychmiast zawieźć go do weterynarza. Lekarz weterynarii po badaniu oceni, czy został wprowadzony jad i czy należy podać zwierzęciu antytoksynę. Zanim jednak psu zostanie udzielona profesjonalna pomoc, Ty również możesz wykonać pewne działania. Podobnie, jak w przypadku ugryzienia u człowieka, pamiętaj, aby zachować spokój. Zwierzę wyczuje Twoje zdenerwowanie, a przyspieszona akcja serca może tylko przyspieszyć rozprzestrzenianie się trucizny i pogorszyć jego stan. Jeśli masz przy sobie podręczną apteczkę, możesz delikatnie oczyścić ranę, aby zminimalizować ryzyko zakażenia. Postaraj się także, aby Twój pupil jak najmniej ruszał zranioną kończyną. Ugryzienie żmii i szok anafilaktyczny u psa mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia Twojego czworonożnego przyjaciela, dlatego pamiętaj, że najlepszym lekarstwem jest zapobieganie. Spacerując z psem po lesie czy po górach, zwłaszcza po nieuczęszczanych szlakach, miej go zawsze na oku i najlepiej trzymaj go na smyczy, aby nie miał możliwości polowania na niebezpieczne zwierzęta. Poprzedni wpisZagrożenie pożarowe w lasach. Co robić, gdy las płonie? Następny wpisDeszczowy camping. Jak wytrzymać ulewę pod namiotem?
Gniewosz plamisty. Szary lub brązowy gniewosz plamisty (Coronella austriaca) to niezbyt duży wąż, który dorasta maksymalnie do 90 centymetrów długości. Jego głowa jest w kształcie zaokrąglonego trójkąta, na której czubku zauważymy plamę w charakterystycznym kształcie. Węże w Polsce są cztery, w tym jeden jadowity. Jest jeszcze jeden gad, który wygląda jak wąż, ale w rzeczywistości jest beznogą jaszczurką. W tym artykule wprowadzamy czytelnika w polskie węże – ich występowanie, zdjęcia, zwyczaje, czym się odżywiają. Dowiesz się też czy jedyny w Polsce jadowity wąż – żmija zygzakowata – jest groźna dla człowieka? Polskie węże można spotkać w wielu miejscach, ale szczególnie warto wybrać się na wycieczkę na ich oglądanie do jednego z 23 parków narodowych w Polsce., można tam także spotkać różne polskie płazy. Wąż eskulapaWyglądOdżywianieWystępowanieRozmnażanieŻmija zygzakowataWyglądOdżywianieWystępowanieRozmnażanieJad, zagrożenia i co PlamistyWyglądOdżywianieWystępowanieRozmnażanieZaskroniecWyglądOdżywianieWystępowanieRozmnażaniePadalec – jaszczurka mylona z wężem Wąż eskulapa Jest to największy występujący w Polsce wąż, po łacinie nazywany Zamenis longissimus lub Elaphe longissima. Jego długość może wynieść nawet 2 metry, na szczęście jest całkowicie niegroźny, zresztą nie jest łatwo go spotkać, bo prowadzi skryty tryb życia. Jest bardzo rzadki – jego polską populację szacuje się na ponad 100 osobników, które są objęte ścisłą ochroną. Wąż eskulapa potrafi się wspinać na skały, dachy czy drzewa, ale generalnie preferuje pełzanie po ziemi. Jeżeli ktoś chciałby go poszukać to najlepiej udać się w Bieszczady. Węże w Polsce – Wąż Eskulapa – Zamenis longissimusfot. Pedro Luna Guillen / flikr Wygląd Wąż eskulapa ma kolor oliwkowo-brązowy z wieloma niewielkimi i jasnymi plamkami, brzuch jasny. Jego długość dochodzi do 2,25m jednak w Polsce nie udało się spotkać aż tak długiego osobnika (najdłuższy 161cm). Co ciekawe samiec jest większy niż samica, a to w świecie węży zdarza się niecodziennie. Odżywianie Wąż eskulapa to oczywiście drapieżnik, który poluje, ale nie jest jadowity. Wąż wykorzystuje swoje rozmiary łapiąc zdobycz pyskiem, a potem ją dusi i połyka w całości. Najczęściej jego ofiarami są myszy, jaszczurki, jaja, pisklęta lub małe ssaki. Występowanie Ten wąż, kojarzony z symbolem medycyny występuje w Europie środkowej, w Polsce tylko w Bieszczadach. Lubi zamieszkiwać doliny rzek, polany i okolice zabudowań ludzkich, urwiska, kamieniołomy, polany czy urwiska. Rozmnażanie Wąż eskulapa jest jajorodny, składa od 2 do 21 jaj na przełomie maja i czerwca. Samica szuka ciekłych i wilgotnych miejsc takich jak sterty liści czy desek lub też spróchniałe pnie skąd po kilkudziesięciu dniach wykluwają się młode. Żmija zygzakowata Żmija zygzakowata, po łacinie Vipera berus, to jedyny jadowity wąż w Polsce. Wąż ten jest gatunkiem chronionym, chociaż często się zdarza że jest zabijany przez ludzi jeżeli znajdzie się na ich terenie. Co ciekawe jej naturalnym wrogiem, który sobie doskonale z nią radzi, jest… jeż, tak to miłe, małe zwierzątko z kolcami (zobacz na filmie walczącego ze żmiją jeża). Węże w Polsce – Żmija Zygzakowatafot. Józef Kazimierz Sokołowski / wikimedia commons Wygląd Żmija zygzakowata występuje w różnych odmianach kolorystycznych, może być brązowa, srebrnoszara czy też oliwkowozielona. Bardzo charakterystyczny jest zygzak na grzbiecie tzw. „wstęga kainowa” oraz płaska, “trójkątna” głowa i pionowe źrenice. Długość ciała żmii dochodzi do 90 cm. Odżywianie Żmija zygzakowata jest drapieżnikiem, prowadzi dzienny tryb życia, odżywia się małymi ssakami owadożernymi jak krety i ryjówki oraz gryzoniami jak na przykład myszy, ale nie pogardzi też żabą czy jaszczurką. Występowanie Występuje na terenie całej Polski, ale można ją także spotkać w Skandynawii, na Syberii czy we Włoszech. W Polsce spotyka się ją na obrzeżach lasów, na ścieżkach leśnych, często w zwaliskach kamieni lub korzeniach drzew. Lubi tereny podmokłe i nieco zacienione, ale oczywiście lubi się wygrzewać w słońcu. Rozmnażanie Żmija jest joajożyworodna (inaczej żyworodność lecytotroficzna), to w uproszczeniu oznacza, że samica utrzymuje jaja wewnątrz swojego ciała. Zanim jednak to nastąpi samce o nią walczą, czasami można spotkać osobniki splątane i próbujące jeden drugiego przycisnąć do ziemi. Zwycięzca kopuluje z samicą przez kilka godzin i w wyniku tej randki rodzi się od 5 do 15 młodych. Tak samo jak inne młode węże w Polsce, młode są od razu samodzielne. Jad, zagrożenia i co robić. Przede wszystkim żmije zazwyczaj starają się uciec, kąsają w ostateczności kiedy są osaczone. Zazwyczaj najpierw syczą żeby odstraszyć przeciwnika, a ich ukąszenie często jest suche, czyli bez wstrzyknięcia jadu. Do ukąszenia człowieka dochodzi rzadko, zazwyczaj jak się na żmiję nadepnie lub jak się ją zaskoczy odrzucając gołymi rękoma kamienie w których się wygrzewa (takie kamienie często leżą na brzegu pola przy krawędzi lasu). Dla zdrowego, dorosłego człowieka jad żmii zygzakowatej nie jest groźny, mimo to po ukąszeniu należałoby się skonsultować z lekarzem. Jad żmii zygzakowatej jest groźny dla osób starszych, dzieci i małych zwierząt domowych. Jest to mieszanka różnych toksyn (zobacz niebezpieczne trucizny i toksyny świata), które uszkadzają układ nerwowy, powodują martwicę tkanek, zmniejszają krzepliwość krwi i mogą powodować zmiany rytmu serca. Po ukąszeniu w żadnym wypadku nie należy nacinać rany i jej wysysać , jak uczyły stare legendy survivalowe, jeżeli chcemy coś zrobić to można założyć opaskę uciskową żeby spowolnić rozprzestrzenianie się jadu, (ale w przypadku żmii zygzakowatej nie jest to zazwyczaj konieczne)j , a potem pojechać do szpitala gdzie zostanie podana antytoksyna. Na szczęście pozostałe węże w Polsce nie są jadowite. Gniewosz Plamisty Gniewosz Plamisty zwany również miedzianką lub łacińską nazwą gatunkową – Coronella austriaca. Jest to wąż niejadowity, znajduje się pod ochroną podobnie jak inne węże w Polsce, jest rzadki. Bywa mylony ze żmiją zygzakowatą, najłatwiej go odróżnić po źrenicach, które są okrągłe (żmija ma pionowe). Często jest pokarmem lisów, kun, tchórzy, a nawet pada zdobyczą kotów domowych. Węże w Polsce – Gniewosz Plamisty – Coronella austriacafot. Christian Fischer / wikimedia commons Wygląd Gniewosz osiąga rozmiary od 60 do 90 centymetrów, ma brązowy lub rdzawo brązowy kolor, samice są szare lub rdzawo-szare. Na głowie i karku widoczna jest ciemno brązowa plama w kształcie podkowy lub serca. Na grzbiecie wzdłuż środkowej linii występują 2 lub 4 rzędy plam. To właśnie te plamy sprawiają, że bywa mylona ze żmiją zygzakowatą. Wyróżnia ją okrągła źrenica i głowa słabo wyróżniona od reszty ciała. Odżywianie Gniewosz odżywia się jaszczurkami, padalcami, a okazyjnie zjada także węże swojego gatunku. Może zjadać też małe ssaki i płazy, a czasami także pisklęta. Zdobycz gniewosz plamisty oplata i obezwładnia swym ciałem, a potem połyka żywą lub martwą. Występowanie Występuje w zachodniej Azji oraz w sporej części Europy ( występuje w Skandynawii). Lubi miejsca suche i słoneczne, raczej nie występuje w lasach, podobają mu się skałki, mury opuszczonych zabudowań, torowiska, kamieniołomy i obumarłe drzewa. Rozmnażanie Gniewosz podobnie jak żmija jest gatunkiem jajożyworodnym, gody odbywają się nieco wcześniej niż u żmii, a samica składa od 4 do 20 jaj z których na przełomie sierpnia i września rodzą się ok 10 cm młode. Zaskroniec Do niedawna uważano, że w Polsce występuje tylko jeden zaskroniec – zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix), ale w 2009 koło Cieszyna znaleziono samca zaskrońca rybołów (Natrix tessellata). W związku z tym, że odnaleziono tylko jednego, poniżej przedstawiamy charakterystykę zaskrońca zwyczajnego, który jest pod ochroną. Jest niegroźny i nie jadowity, w samoobronie udaje martwego albo syczy i wypuszcza śmierdzącą ciecz. Węże w Polsce – Zaskroniec Zwyczajny – widoczne żółte plamy „za skrońmi”fot. Darius Bauzys / wikimedia commons Wygląd Przede wszystkim zaskroniec ma żółte plamy po bokach głowy, lekko z tyłu, co pozwala na łatwą identyfikację. Ma przeważnie szarozielony lub brązowy kolor oraz kremowy brzuch z plamkami. Zaskrońce osiągają długość do 1,5m, przy czym samce są znacząco mniejsze (ok 1m). Odżywianie Podobnie jak inne węże w Polsce i w ogóle węże jest to drapieżnik. Żywi się płazami, gryzoniami i czasem rybami bo dobrze pływa. Atakuje ofiary kiedy są w ruchu i połyka je żywcem. Występowanie Jest to wąż bardzo pospolity i występuje w prawie całej Europie oraz częściowo w Azji i Afryce. Lubi tereny podmokłe, bagna, okolice jezior. Można je spotkać w okolicach domostw i działek, szczególnie w przypadkach kiedy działkowcy przykrywają teren jakąś płachtą w celu niszczenia chwastów, to zaskrońce lubią pod czymś takim siedzieć. Rozmnażanie Samica składa od 9 do 40 jaj, z których wykluwają się samodzielne młode długości ok 15cm. Padalec – jaszczurka mylona z wężem Beznoga jaszczurka – padalecfot. Thomas Brown / wikimedia commons Padalec oczywiście nie jest wężem, jest to beznoga jaszczurka, która tylko z wyglądu przypomina węża. Występuje prawie w całej Europie, w Polsce jest pod ochroną. Lubi polany, skraje lasów, lasy liściaste, mech, paprocie, kamienie, butwiejące pnie drzew. Ma około 40-50cm długości i jest powolny, dlatego jego ofiarami są zazwyczaj ślimaki i dżdżownice. Może mieć różne kolory, choć przeważnie jest brązowy.
Sterty butwiejących liści, trocin, gałęzi - trzeba je usuwać najpóźniej do maja. W nich też zaskrońce zakładają gniazda. 3. Pryzmy obornika - patrz punkt 2. 4. Nory gryzoni - zasypywać. Zaskrońce lubią się w nich chować (same nor nie wykopują). 5. Korzenie drzew jako dekoracje - też lepiej usuwać.
Słownik Określeń KrzyżówkowychLista słów najlepiej pasujących do określenia "Gniewosz zaskroniec":WĄŻWĘŻEPOŁOZPOŁOZYMIEDZIANKAUMARLAKSKRONIEPOŃCZOSZNIKPLAMKISłowoOkreślenieTrudnośćAutorWĄŻgniewosz lub zaskroniec★★★WĘŻEgniewosz i grzechotnik★★★POŁOZgniewosz plamisty lub zaskroniec★★★POŁOZYrodzina węży: gniewosz plamisty, zaskroniec i wąż Eskulapa★★★elizaUMARLAKudaje go przestraszony zaskroniec★★★BaJoMIEDZIANKAgniewosz plamisty★★★Mirasisko

Wszystkie rozwiązania dla POŁOZ LUB ZASKRONIEC. Pomoc w rozwiązywaniu krzyżówek. gniewosz plamisty lub zaskroniec. gniewosz lub zaskroniec.

To nie żmija ani padalec! Rzadki widok w polskich lasach. Leśnicy alarmują Data utworzenia: 10 maja 2022, 10:24. Patrzeć pod nogi warto zawsze. Jednak w terenie jest to wyjątkowo ważne. Na polach, w lasach i ich okolicach można napotkać bowiem nie tylko rośliny i grzyby, ale również ich mieszkańców. A spotkanie z wężami może, lecz nie musi przebiec spokojnie. Turysta w okolicach Bydgoszczy natknął się na nietypowego gada, który wzbudził jego niepokój. Nie żmija, zaskroniec ani padalec. Gniewosz plamisty w polskich lasach Foto: Nadleśnictwo Bydgoszcz, Lasy Państwowe / Facebook To nie żmija ani zaskroniec, a spotkanie z nim może zaskoczyć. Nadleśnictwo Bydgoszcz wyjaśnia, jakie węże możemy spotkać na szlakach i alarmuje: patrzcie pod nogi! Czytaj również: Przygarnęli go do domu, myśleli, że to szczeniak. Prawda wprawiła ich w osłupieni Nietypowy wąż w lesie koło Bydgoszczy "Chodząc po lesie i jego okolicach warto patrzeć pod nogi nie tylko w sezonie grzybowym" - przypomina Nadleśnictwo Bydgoszcz na Facebooku. Zdarza się bowiem, że spacerowicze spotykają pełzających mieszkańców lasu. "Wąż, na którego natknął się mieszkaniec Bydgoszczy, jest widywany stosunkowo rzadko. Gadem tym jest gniewosz plamisty. Informację o spotkaniu przekazaliśmy naukowcom z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, zajmującym się właśnie gniewoszami" - czytamy w poście. Czym jest gniewosz plamisty? Zobacz także Gniewosz plamisty, czyli miedzianka (Coronella austriaca) to gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Jest powszechnie spotykany w wielu miejscach Europy i zachodniej Azji. Są to węże o drobnej budowie, których długość ciała dorosłych osobników waha się od 60 do 75 cm, samica osiąga nawet 90 cm. Barwa ciała rdzawobrązowa lub brązowa, a u samic szara lub gliniastoszara. Na głowie oraz częściowo na karku widnieje plama w kształcie serca lub podkowy w kolorze ciemnobrązowym. Po bokach od nozdrzy przebiega ciemnobrązowy pasek, który przechodzi następnie w przedłużający się przedni odcinek ciała. Na grzbiecie wzdłuż środkowej linii występują 2 lub 4 rzędy plam. Ułożone są na przemian wzdłuż lub wszerz, czasami u niektórych osobników połączone są ze sobą przypominając zygzak. Jest nieszkodliwy dla ludzi, choć często mylony ze żmiją zygzakowatą. W Polsce znajduje się pod ochroną. Od żmii odróżnia go okrągła źrenica oka, łagodnie zaokrąglony pysk, oraz głowa słabo odgraniczona od reszty ciała. Czytaj także: Pierwsze uderzenie lata w tym roku. Na termometrach nawet 26 st. C. Jak długo nacieszymy się taką pogodą? Jakie węże można spotkać w lasach? "Najczęściej spotykaną jest oczywiście beznoga jaszczurka, czyli padalec. Rzadziej, ale w niektórych rejonach nadal często, dochodzi do spotkań ze żmiją zygzakowatą. W okolicach zbiorników wodnych częstym gościem jest zaskroniec" - wymienia Nadleśnictwo Bydgoszcz. Na grafice przedstawia też różnice między wężami żyjącymi w Polsce. Warto się z nimi zapoznać, by podczas spotkań wiedzieć, z jakim gadem mamy do czynienia: W infografice nie uwzględniono zaskrońca rybołowa — na terenie naszego kraju zanotowano pojedyncze przypadki jego występowania. Czytaj również: Dwaj nadzy mężczyźni na rondzie... Kierowcy przecierali oczy ze zdumienia! (źródło: Nadleśnictwo Bydgoszcz, Wikipedia, Onet) /1 Nadleśnictwo Bydgoszcz, Lasy Państwowe / Facebook Nie żmija, zaskroniec ani padalec. Gniewosz plamisty w polskich lasach Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
Boa tęczowy (Epicrates cenchria)- gatunek węża z rodziny dusicieli. Jego cechą charakterystyczną jest wyraźny metaliczny połysk. Dusiciel o smukłym ciele, łuski błyszczące, niewielkie.

Zaskroniec, gniewosz plamisty, wąż Eskulapa i żmija zygzakowata to 4 gatunki węży, które możesz spotkać na terenie Polski. Czy to mało? Niestety, tak. Węże w Polsce obecnie mają się dobrze, są pod ochroną, ale to nadal rzadcy mieszkańcy naszego kraju. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, jaki jest najbardziej jadowity wąż w Polsce i czy każdy z czwórki naszych bohaterów, którego, być może, spotkasz na spacerze, powinien budzić twój niepokój. Najbardziej jadowity wąż w Polsce? W Polsce tylko jeden gatunek węża jest jadowity: mówimy o żmii zygzakowatej. Żmiję zygzakowatą możesz spotkać na terenie całego naszego kraju, a jej ulubione miejsca to:• gęste trawy, zarośla• szczeliny skalne• torfowiska• norki gryzoni• korzenie drzew• polne drogi• kamienie, na których żmija z lubością się wyleguje, łapiąc promienie słońcaŻmija jest chroniona, nie można jej chwytać ani ingerować w jej świat. Jedyny przypadek, w którym możesz mieć starcie ze żmiją, to chwila twojej obrony przed atakiem, ale musisz wiedzieć, że żmija kocha święty spokój (wspominane zarośla, kamień, słońce), nie szuka kontaktu, a atakuje tylko wtedy, gdy nie ma wyjścia: zazwyczaj ucieka przed człowiekiem i nie jest agresywna. Co ważne: przed atakiem zawsze daje znaki ostrzegawcze i syczy. Nie przy każdym ugryzieniu wpuszcza jad. Na toksynę muszą uważać zwłaszcza dzieci i seniorzy. Po ukąszeniu trzeba natychmiast wezwać pomoc: zadzwonić na międzynarodowy nr ratunkowy: 112 lub TOPR|GOPR: 985 LUB 601 100 300 i niezwłocznie podać antytoksynę. Antytoksynę musi przyjąć każdy, kto został ugryziony. Jak wygląda żmija? Każda żmija jest nieco inna, ale istnieje jeden znak rozpoznawczy, który charakteryzuje tego gada: ciemny zygzak na grzbiecie, ale musisz wiedzieć, że na przykład na żmii melanistycznej (odmiana żmii zygzakowatej), niestety, trudno będzie ci zobaczyć znany zygzak. Żmija osiąga długość do ok. 80-90 cm. Ma trójkątną głowę, jej oczy przecinają pionowe źrenice. Występuje w kolorach brązowo-czerwonym, szarym i czarnym. Węże niejadowite w Polsce Czarny wąż w Polsce - zaskroniec Bardzo możliwe, że nie raz w trakcie spaceru, nagle i tuż przed twoimi stopami przemknął zaskroniec. Być może uskoczyłaś wtedy na bok albo zamarłaś, zaskoczony nagłym pojawieniem się zwierzęcia. Zaskroniec to jeden z najpopularniejszych węży występujących w Polsce. Jest on drugim z 4. bohaterów naszej opowieści. Zaskroniec nie jest jadowity, ale dość pokaźny: samica osiąga nawet do 1,5 metra długości, samiec jest mniejszy i jego długość raczej nie przekroczy 1. metra. Po czym poznasz zaskrońca? Po czarnych, poprzecznych pasach, które zdobią jego grzbiet oraz po dwóch źółto-czarnych plamach za skroniami. Zaskrońce są oliwkowe, ale ich podbrzusze jest jaśniejsze. Te gady unikają człowieka, mogą ostrzegawczo syczeć, żeby odstraszyć „intruza”. Gdzie możesz spotkać zaskrońca? Zaskroniec lubi tereny wodniste:• bagna• okolice jezior• okolice rzekMoże też zawitać do domu, który stoi na obrzeżach lasu, w pobliżu rzeki. Największy wąż w Polsce - wąż Eskulapa Wąż Eskulapa jest największym z naszych bohaterów, bo osiąga długość do 2 metrów! W przeciwieństwie do zaskrońca ma słabo wyodrębnioną głowę od tułowia. Zaraz za głową znajdują się dwie jasne plamy (pamiętaj, ze u zaskrońca też występują takie plamki, ale okala je czarna obwódka). Podgardle i podbrzusze eskulapa mają kolor złotego piasku. Eskulapy mają jednolite ubarwienie, zazwyczaj ich ciało zdobi jasny lub oliwkowy brąz. Ten niezwykle rzadki gatunek węża występuje głównie w Bieszczadach. Spotkasz go w:• lasach liściastych• na polach• na urwiskachNiestety, szacuje się, że w Polsce żyje zaledwie ok. 100 sztuk eskulapów i raczej mało prawdopodobne jest to, że podczas wędrówki przemknie ci on przez drogę (prędzej będzie to zaskroniec). Podobiznę największego węża w Polsce szybciej zobaczysz na symbolach apteki i placówek zdrowotnych niż podczas górskiej wędrówki. Jak już wiesz po lekturze o żmii, eskulap nie jest jadowity. Węże w Polsce - gniewosz plamisty Gniewosz plamisty to ostatni z czwórki naszych bohaterów. To wąż który osiąga długość od 60. do 90. centymetrów. Jego głowa jest słabo wyodrębniona od tułowia. Zobaczysz na niej plamkę, która układa się w literę V. Grzbiet gniewosza zdobią charakterystyczne plamki, czasami są to plamki-zmyłki, które dla niewprawnego – ludzkiego oka, mogą przypominać znaczki widniejące na grzbiecie jadowitej żmii. Gniewosz ma jednobarwną kolorystykę. Jego ciało zdobią szarości i brązy. Od nozdrzy przez oczy i głowę biegnie ciekawy-ciemny pas. W przeciwieństwie do żmii źrenica gniewosza jest okrągła, a nie pionowa. Jest to wąż niegroźny dla człowieka. Gdzie możesz spotkać gniewosza? Gniewosz lubi słońce i często wygrzewa się na kamieniach, urzęduje też w trawach i zaroślach. Czym żywią się węże? Węże żywią się gryzoniami, płazami czy ptakami. Nasz gniewosz pałaszuje płazy, drobne ssaki i jaszczurki. Całkowicie jest mu obcy ludzki savoir-vivre i jedzenie małymi kąskami, bo całą swoją zdobycz połyka w całości. Brr… Natomiast wąż Eskulapa dodatkowo lubuje się w myszkach, małych ptakach i pisklętach. Eskulap dusi swoją zdobycz i dopiero następnie ją połyka. Zaskroniec lubi ryby, gryzonie oraz płazy. „Przy stole” zachowuje się podobnie do gniewosza, bo od razu w całości połyka ofiarę. Natomiast nasza żmija zygzakowata oprócz małych ssaków, ptaków i gryzoni gustuje też w dżdżownicach, ślimakach i owadach. Cóż… palce lizać, ale o gustach, w tym gustach kulinarnych, się nie dyskutuje, ważne, że każdy znajdzie dla siebie coś dobrego. Węże hodowlane w Polsce Węże, które żyją w Polsce, są pod ochroną. Jeżeli marzy ci się terrarium, nie możesz, tak po prostu, ruszyć w Bieszczady lub pobuszować nad Odrą, schwytać zaskrońca lub gniewosza i przynieść go radośnie do domu. Ale spokojnie, możesz spełnić swoje marzenie i kupić węża hodowlanego u sprawdzonego hodowcy: nie będzie to gniewosz, zaskroniec, eskulap lub żmija zygzakowata (hodować można tylko węże niejadowite), ale zamiast tych okazów w twoim domu może zawitać: boa dusiciel lub pyton chcesz zaprosić do swojego domu węża, przed podjęciem decyzji, zbierz jak najwięcej informacji o danym gatunku. Hodowla węża to bardzo odpowiedzialne zajęcie. Ponadto musisz wiedzieć, że węże są długowieczne i będą z tobą przez wiele, wiele lat. Każdy gatunek ma swoje potrzeby co do temperatury, oświetlenia, wilgotności. Sprawdź jak ochronić dom 4 gatunki węży w Polsce podsumowanie W Polsce występują 4 gatunki węży: zaskroniec zwyczajny, żmija zygzakowata, wąż Eskulap i gniewosz plamisty. Jedynie żmija zygzakowata jest jadowita, pozostała trójka nie jest groźna dla człowieka. Węże szukają spokoju, a nie spotkania z człowiekiem, nie dążą do konfrontacji, chyba że są do tego zmuszone. Węże: zarówno te dzikie jak i hodowlane, są fascynującymi zwierzakami, które pełnią ważną funkcję w ekosystemie, ale także w symbolice, kulturze i sztuce, nic dziwnego, że niektórzy terraryści zakochali się w swoich podopiecznych bez pamięci. Szymon Wiszcz

Start studying biologia klasa 6. Learn vocabulary, terms, and more with flashcards, games, and other study tools. Jadowity wąż zdecydowanie nie jest tym, co większości ludzi kojarzy się w polską łąką czy szlakiem. Tymczasem podczas spaceru możesz spotkać 4 gatunki dzikożyjących beznogich gadów. Przygotowaliśmy szczegółowy opis każdego z nich. Być może któregoś spotkasz na swoim spacerze po lesie lub podczas wędrówki górskim szlakiem. Węże w Polsce wcale nie są takie rzadkie! Węże jadowite w Polsce Żmija zygzakowata Jedyny jadowity wąż w Polsce to żmija zygzakowata (Vipera berus). Gatunek ten występuje w całej Europie Środkowej i Wschodniej, a także w azjatyckiej części Rosji. W Polsce można ją spotkać niemal wszędzie. Żmija zygzakowata najchętniej chowa się: w gęstych i wysokich trawach;w szczelinach skał;w wykopanych norkach;na polnych drogach;na torfowiskach;na kamieniach (najczęściej nasłonecznionych). Jak wygląda żmija zygzakowata? A jak wygląda żmija zygzakowata? W Polsce zamieszkuje kilka jej rodzajów. Węże mogą mieć rudy lub szary kolor, jednak wszystkie mają bardzo charakterystyczny czarny zygzak, od którego też pochodzi nazwa tego gatunku. Charakterystyczna jest także trójkątna głowa oraz wąskie źrenice. Czy żmija zygzakowata jest niebezpieczna? Ponieważ mamy do czynienia z jedynym występującym w Polsce jadowitym wężem, wiele osób zastanawia się, czy żmije są niebezpieczne. Przede wszystkim ugryzienia tych węży nie są szczególnie rzadkie. Wynika to przede wszystkim z faktu, że zasięg występowania żmii jest bardzo szeroki. Warto jednak pamiętać, że żmije zygzakowate nie są z natury agresywne. Atakują tylko wtedy, kiedy czują się zagrożone. Najczęściej dzieje się to wtedy, kiedy nieświadomy spacerowicz czy turysta niechcący na nie nadepnie. Przed atakiem wąż zawsze ostrzegawczo syczy. Żmija zygzakowata nie stosuje tak zwanych suchych ugryzień. Oznacza to, że za każdym razem wpuszcza w ranę jad. Toksyna nie stanowi zagrożenia dla życia większości zdrowych dorosłych ludzi. Może jednak być bardzo niebezpieczna dla dzieci, osób starszych, a także dla psów. Po ugryzieniu zaleca się kontakt z numerem alarmowym (112) lub z GOPR albo TOPR. Pamiętaj, że żmija jest w naszym kraju gatunkiem chronionym. Nie można jej ranić ani zabijać, chyba że w grę wchodzi samoobrona. Niejadowite węże w Polsce Zaskroniec Zaskroniec to czarny wąż, którego wcale nie tak trudno spotkać na spacerze. Jest to najczęściej występujący wąż w Polsce, z którym być może nieraz już się zetknąłeś. W przeciwieństwie do żmii zygzakowatej nie jest jadowity, jednak może imponować wielkością. Największe samice mogą mieć nawet 1,5 metra długości! Jak wygląda zaskroniec? Ten gad ma bardzo charakterystyczne dwie żółte plamy po przeciwległych stronach głowy. Czarne pasy są rozlokowane poprzecznie na oliwkowym ciele. Ich podbrzusze jest dosyć jasne. Zaskrońca najczęściej można spotkać na terenach podmokłych – w okolicach rzek i jezior. Często pojawia się także na bagnach. Jeżeli mieszkasz niedaleko lasu, szczególnie w okolicach zbiorników wodnych, istnieje możliwość, że ten czarny wąż często znajduje się w pobliżu. Zaskrońce nie są niebezpieczne. Mogą ostrzegająco syczeć, kiedy czują się zagrożone. Brak jadu sprawia, że nie zrobią ci krzywdy. Gniewosz plamisty Gniewosz plamisty to kolejny wąż żyjący w Polsce. Przedstawiciele tego gatunku nie należą do szczególnie dużych gadów. Średnia długość wynosi od 60 do 80 centymetrów. Cechą charakterystyczną gniewoszy jest znajdujący się na głowie brązowy wzorek w kształcie litery „V”. Na ciele tego węża znajdują się ciemne brązowe plamki, które mogą upodabniać go do żmii zygzakowatej. W przeciwieństwie do niej gniewosz jest raczej jednobarwny. Wszystkie elementy jego ciała są szare lub brązowe w różnych odcieniach. Gniewosza plamistego możesz spotkać w gęstych trawach i zaroślach. Chętnie wyleguje się także na kamieniach, aby zażyć słonecznej kąpieli. Wąż Eskulapa Zdecydowanie największym gadem spośród wszystkich tutaj wymienianych jest wąż Eskulapa. Średnia długość tego zwierzęcia może dochodzić nawet do 2 metrów! Węże te mają jednolite ubarwienie, zazwyczaj brązowe, a ich głowa zlewa się z resztą ciała. Prawdopodobieństwo tego, że natkniesz się na węża Eskulapa, jest bardzo niewielkie. To gatunek rzadki, w naszym kraju spotykany niemal wyłącznie w Bieszczadach. Badacze zakładają, że w Polsce żyje zaledwie około 100 osobników. Węże Eskulapa najchętniej spędzają czas w lasach lub na łąkach. Nie są jadowite, dlatego spotkanie z nimi nie jest niebezpieczne. Co ciekawe, węże Eskulapa bywają mylone z zaskrońcami. Wszystkiemu winne są jasne plamki po dwóch stronach głowy. W przypadku tego drugiego plamki mają jednak czarną obwódkę. Wąż Eskulapa jest gatunkiem, którego możemy codziennie oglądać na symbolach aptek, szpitali i innych placówek medycznych. Czy polskie węże można trzymać w terrarium? Wszystkie wymienione wyżej gatunki węży są pod ochroną. Z tego powodu nie można żadnego z nich schwytać i umieścić w terrarium. Jeżeli marzy ci się wąż hodowlany, wybierz raczej tego, którego można kupić u hodowcy – na przykład pytona zielonego. Węże w Polsce – podsumowanie Węże w naszym kraju nie są szczególnie popularnymi zwierzętami. W naturalnym środowisku można spotkać wyłącznie 4 gatunki, przy czym jeden z nich jest niezwykle rzadki. Jedynym jadowitym wężem w Polsce jest żmija zygzakowata, która nie atakuje, jeżeli nie czuje się zagrożona. Polskich węży nie trzeba więc się bać. Pamiętaj jednak, że wszystkie cztery gatunki są pod ochroną. Źródło: Christian Fischer, CC BY-SA via Wikimedia Commons Młody gniewosz z 09.09.2012 spotkany wcześniej 01.09.2012 kilka metrów od poprzedniego miejsca.W tej chwili juz po wylince :) WYMOWA SŁOWA GNIEWOSZ PLAMISTY CO OZNACZA SŁOWO GNIEWOSZ PLAMISTY Gniewosz plamisty Występowanie Występuje w miejscach suchych i silnie nasłonecznionych, na terenach kamienistych, w zaroślach i trawach. Jest rzadkim gatunkiem, unika lasów, spotykany na terenie prawie całej Europy. W Azji swym zasięgiem dociera do Kazachstanu. W partiach górskich spotykany do wysokości 2200 m najczęściej jednak do 1000 m. Pożywienie Odżywia się prawie wyłącznie jaszczurkami, w tym także padalcami, niekiedy osobnikami tego samego gatunku. Rzadziej płazami, pisklętami i drobnymi ssakami. Procentowy udział ssaków w diecie gniewoszy wzrasta wraz z wiekiem – osobniki juwenilne i młodociane polują wyłącznie na gady, podczas gdy u dorosłych węży ssaki mogą stanowić ponad jedną czwartą wszystkich ofiar. Swą zdobycz gniewosz plamisty najpierw oplata i obezwładnia swym ciałem, następnie połyka ją żywą lub martwą. Rozmnażanie Jajożyworodny. Gody odbywa w kwietniu i maju. Młode o długości około 13-15 cm rodzą się pod koniec sierpnia lub we wrześniu. Samica rodzi od 4 do 19 młodych Ochrona Gatunek pod ochroną. SŁOWA, KTÓRE RYMUJĄ SIĘ ZE SŁOWEM GNIEWOSZ PLAMISTY TŁUMACZENIE SŁOWA GNIEWOSZ PLAMISTY Poznaj tłumaczenie słowa gniewosz plamisty na 25 języków dzięki naszemu tłumaczowi wielojęzycznemu. Tłumaczenie słowa gniewosz plamisty na inne języki w tej sekcji zostało uzyskane za pomocą automatycznego tłumaczenia statystycznego, gdzie podstawową jednostką tłumaczeniową jest słowo «gniewosz plamisty». Tłumacz polski - chiński 光滑的蛇 1,325 mln osób Tłumacz polski - hiszpański culebra lisa 570 mln osób Tłumacz polski - angielski Smooth snake 510 mln osób Tłumacz polski - hindi चिकनी सांप 380 mln osób Tłumacz polski - arabski ثعبان السلس 280 mln osób Tłumacz polski - rosyjski медянка 278 mln osób Tłumacz polski - portugalski serpente lisa 270 mln osób Tłumacz polski - bengalski মসৃণ সাপ 260 mln osób Tłumacz polski - francuski serpent lisse 220 mln osób Tłumacz polski - malajski ular licin 190 mln osób Tłumacz polski - niemiecki glatte Schlange 180 mln osób Tłumacz polski - japoński スムーズなヘビ 130 mln osób Tłumacz polski - koreański 부드러운 뱀 85 mln osób Tłumacz polski - jawajski snake Gamelan 85 mln osób Tłumacz polski - wietnamski trơn rắn 80 mln osób Tłumacz polski - tamilski இருண்ட காணப்பட்டது 75 mln osób Tłumacz polski - marathi हळूवार साप 75 mln osób Tłumacz polski - turecki Pürüzsüz yılan 70 mln osób Tłumacz polski - włoski Colubro liscio 65 mln osób Tłumacz polski - ukraiński мідянка 40 mln osób Tłumacz polski - rumuński șarpe buna 30 mln osób Tłumacz polski - grecki ομαλή φίδι 15 mln osób Tłumacz polski - afrikaans Glad slang 14 mln osób Tłumacz polski - szwedzki HASSELSNOK 10 mln osób Tłumacz polski - norweski Smooth snake 5 mln osób TRENDY UŻYCIA SŁOWA «GNIEWOSZ PLAMISTY» Na powyższej mapie ukazano częstotliwość używania słowa «gniewosz plamisty» w różnych krajach. KSIĄŻKI POWIĄZANE ZE SŁOWEM «GNIEWOSZ PLAMISTY» Poznaj użycie słowa gniewosz plamisty w następujących pozycjach bibliograficznych Książki powiązane ze słowem gniewosz plamisty oraz krótkie ich fragmenty w celu przedstawienia kontekstu użycia w literaturze. 1 Polozowate: Gniewosz Plamisty, Poloz Japonski, Waz Koci, ... r d o: Wikipedia. R D O Wikipedia, ‎Zródlo: Wikipedia, 2011 2 Gady Europy: Gniewosz Plamisty, Zólw Blotny, Zmija ... r d?o: Wikipedia. R D O Wikipedia, ‎Zródlo: Wikipedia, 2011 3 Polska pełna uroku - Strona 307 W parku występują rzadkie gatunki płazów (traszka górska, kumak nizinny, ropucha zielona), gady (gniewosz plamisty) i ślimak reliktowy - pomrów czarniawy. Do rzadkich ptaków należą - cietrzew, orlik krzykliwy, krzyżodziób świerkowy i ... Renata Brzezińska (turystyka), 2007 4 Albania: Przewodnik - Strona 221 Podczas wędrówek trzeba uważać na jadowite żmije nosorogie (Vipera ammodytes), które najchętniej wypełzają podczas deszczu, natomiast niegroźny jest inny wąż – gniewosz plamisty (Coronella austriaca). Dość często można spotkać ... 5 Przyroda. Wybrane zagadnienia ... żubr; VU – gatunki wysokiego ryzyka, narażone na wyginięcie (15 gatunków): bączek, błotniak zbożowy, borowiaczek, dennik, dubelt, dzięcioł trójpalczasty, gniewosz plamisty, kulik wielki, minóg rzeczny, ostrygojad zwyczajny, piekielnica, ... Bogdan Kluczyński, ‎Iwona Jaszczuk, 2013 6 Beskid Niski: przewodnik - Strona 33 Nie brak również gadów, występują żmija zygzakowata, gniewosz plamisty, zaskroniec. Przypuszczalnie w Beskidzie Niskim ma także stanowiska największy z naszych węży, niejadowity wąż Eskulapa, który jest przedstawicielem fauny ... 7 Karpaty Polskie: przyroda, człowiek i jego działalność - Strona 101 pospolicie wystç- puja. w Bieszczadach (Zarzycki, Gtowaciñski, 1973). Równiez gniewosz plamisty CoroneIIa austríaca Laurenti, 1768 (ryc. 55) jest spotykany w Karpatach, a najwyzsze stanowisko znaleziono na Policy - 1150 ... Gniewosz plamisty Nieduży ten i piękny wąż jest znacznie rzadszy od zaskrońca. Od tego ostatniego gatunku różni się znacznie mniejszymi wymiarami ciała i innym ubarwieniem. Poza tym ma wyraźnie inne, delikatniejsze proporcje ciała. 9 Pojezierze Kaszubskie - Strona 75 Padalca poznajemy po drobnych łuskach o szklistym połysku ściśle przylegających do siebie. O ile padalec dorasta do 50 cm, to węże bywają wyraźnie dłuższe, np. gniewosz plamisty i żmija osiągają 75 cm, zaskroniec zaś aż 1,5 m długości. Hanna Piotrowska, ‎Sławomir Kadulski, 1991 10 Wielkopolski Park Narodowy: problemy ochrony i ... - Strona 111 (Reptilia) występujących w Parku żmija zygzakowata (Vipera be- rus) i gniewosz plamisty (Coronella austriaca) należą do najrzadszych przedstawicieli herpetofauny WPN. Przed trzydziestu jeszcze laty gniewosz plamisty ... Izabeli Dąmbskiej, ‎Stanisław Bałazy, ‎Regina Pawuła-Piwowarczyk, 1988 WIADOMOŚCI, KTÓRE ZAWIERAJĄ SŁOWO «GNIEWOSZ PLAMISTY» Sprawdź, o czym dyskutuje się w prasie krajowej i zagranicznej oraz jak jest stosowane słowo gniewosz plamisty w wiadomościach. Czy Zakrzówek jest bezpieczny? Takim aktem prawa jest ustawa o ochronie przyrody przewidująca ochronę gatunkową, której podlega wąż gniewosz plamisty. Dla tego gatunku może być ... «Wirtualna Polska, Lip 14» Czy wąż zatrzyma dewelopera? Na Zakrzówku osiedlił się gniewosz Gniewosz plamisty to jeden z trzech najrzadszych gatunków gadów w Polsce – mówi Stanisław Bury, herpetolog (zoolog badający gady i płazy) z Uniwersytetu ... «TVN24, Lip 14» Węże przed zimą masowo giną na drogach To gniewosz plamisty (Coronella austriaca), wąż Eskulapa (Elaphe longissima), zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix), zaskroniec rybołów (Natrix tesselata), ... «TVN Meteo, Paz 13» Węże w Szczecinie! Trwa ich wyławianie. Rzadko spotykany i ściśle chroniony gatunek węża - gniewosz plamisty pojawił się w Szczecinie. Naukowcy, przy współpracy z leśnikami, przesiedlają go na ... « Sie 12» Gniewosz plamisty Kobieta przygląda się owiniętemu wokół gałęzi gniewoszowi plamistemu (Coronella austriaca) w okolicach Łośna. Gniewosz plamisty jest w Polsce gatunkiem ... «Nauka W Polsce, Cze 12» Każdy wąż ma ostre zęby W Polsce występuje pięć gatunków węży: gniewosz plamisty, zaskrońce - zwyczajny i rybołów, żmija zygzakowata oraz wąż Eskulapa. Co zrobić w przypadku ... «Dziennik Polski, Lip 11» Kotórz Mały. Gniewosz plamisty w ogródku Gdy zaczęliśmy przenosić pryzmę skoszonej trawy, zobaczyliśmy węża. Przyroda to moje hobby, więc rozpoznałem, że jest to rzadki okaz, gniewosz plamisty. «Nowa Trybuna Opolska, Maj 11» W Zespole Szkół w Górkach Noteckich panuje strach. I to nie z … Hanzel gadowi się przyjrzał, przeglądał odpowiednią literaturę i wyrok zapadł: to nie żmija zygzakowata tylko wąż gniewosz plamisty, który jest bardzo rzadkim ... «Gazeta Lubuska, Paz 10» Cześć! Nadszedł ten długo wyczekiwany film o wężach!!! A więc dziś opowiem trochę ciekawostek o tych wężach. A ja cieszę się że mogę w końcu nagrać ten film. Gniewosz plamistyGniewosz plamisty, miedzianka (Coronella austriaca) – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae).WyglądDługość ciała do 72 cm, samica osiąga nawet 87 cm. Barwa ciała rdzawobrązowa lub brązowa, u samic barwa jest szara lub gliniastoszara. Na głowie oraz częściowo na karku widnieje plama w kształcie serca lub podkowy w kolorze ciemnobrązowym, po bokach od nozdrzy przebiega ciemnobrązowy pasek, który przechodzi następnie w przedłużający się przedni odcinek ciała. Na grzbiecie wzdłuż środkowej linii występują 2 lub 4 rzędy plam. Ułożone są na przemian wzdłuż lub wszerz, czasami u niektórych osobników połączone są ze sobą przypominając zygzak żmii zygzakowatej . Od żmii odróżnia go okrągła źrenica w miejscach suchych i silnie nasłonecznionych, na terenach kamienistych, w zaroślach i trawach. Jest rzadkim gatunkiem, unika lasów, spotykany na terenie prawie całej Europy (z wyłączeniem Irlandii , Półwyspu Skandynawskiego , części Anglii i Hiszpanii ). W Azji swym zasięgiem dociera do Kazachstanu .W partiach górskich spotykany do wysokości 2200 m najczęściej jednak do 1000 się prawie wyłącznie jaszczurkami w tym także padalcami , niekiedy osobnikami tego samego gatunku. Rzadziej płazami , pisklętami i myszami . Swą zdobycz gniewosz plamisty najpierw oplata i obezwładnia swym ciałem, następnie połyka ją żywą lub Jajożyworodny . Gody odbywa w kwietniu i maju. Młode o długości około 13-15 cm rodzą się pod koniec sierpnia lub we wrześniu. Samica rodzi od 4 do 19 młodychOchronaGatunek pod ochroną . Wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt z kategorią zagrożenia VU – gatunek wysokiego ryzyka, narażony na wyginięcie. Zobacz też fauna Polski Przypisy↑ ( ang. ). The Reptile Database. [dostęp 13 września 2010]. BibliografiaMały słownik zoologiczny, Włodzimierz Juszczyk, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1978 Inne hasła zawierające informacje o "Gniewosz plamisty": Inne lekcje zawierające informacje o "Gniewosz plamisty": Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka
padalec zwyczajny - beznoga jaszczurka, żmija zygzakowata - jedyny jadowity wąż żyjący w Polsce, wąż Eskulapa - największy Polski wąż, gniewosz plamisty - najmniejszy Polski wąż, zaskroniec - wąż, który dobrze pływa i nurkuje, jaszczurka żyworódka - jaszczurka, która rodzi żywe potomstwo, jaszczurka zwinka - intensywnie zielona wiosną jaszczurka, żółw błotny - jedyny
NIP: 536-147-33-72 REGON 142344086 Godziny pracy: pn. - pt.: 9:00 - 24:00 sob.: 10:00 - 18:00 Teren naszego dzialania : Mazowsze, Siedlce, Mińsk Mazowiecki, Sokołów Podlaski, Węgrów, Dębe Wielkie, Kałuszyn, Łuków, Garwolin, Otwock, Piaseczno, Góra Kalwaria, Łochów, Warszawa, Legionowo, Wyszków, Lublin, Radom, Ząbki, Siemiatycze, Zielonka, Biała Podlaska, Ostrów Mazowiecka, Wolomin, Ostrołeka oraz w obrębie 60km od w/w lokalizacji
Węże w Polsce – Gniewosz Plamisty – Coronella austriaca fot. Christian Fischer / wikimedia commons Wygląd. Gniewosz osiąga rozmiary od 60 do 90 centymetrów, ma brązowy lub rdzawo brązowy kolor, samice są szare lub rdzawo-szare. Na głowie i karku widoczna jest ciemno brązowa plama w kształcie podkowy lub serca. Dzisiaj jest czw., 28/07/2022 - 04:47, Aidy, Innocentego, Marceli
Gniewosz plamisty i jego opis oraz występowanie w Polsce oraz zdjęcia i rozpoznanie. W związku z tym, że gniewosz plamisty jest pod ochroną, jego hodowla w Polsce jest niemożliwa. Zapewnia mu to ogólnokrajowy zakaz zabijania, transportu i przechowywania węża w niewoli. Złamanie tych zakazów wiąże się z odpowiedzialnością karną.
Gniewosz plamisty, miedzianka (Coronella austriaca) to wąż z rodziny węży właściwych. Grzbiet jest brązowy lub rdzawy u samców, u samic szary. Na głowie znajduje się ciemnobrązowa podkowiasta plama. Z boku głowy znajduje się ciemny pasek. Na grzbiecie są 2-4 rzędy ciemnych plam. Czasem plamy tworzą zygzak, trudno wówczas go odróżnić od żmii zygzakowatej. Różni się od niej okrągłymi źrenicami. Ogon jest - galeriaKliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć. © Cosmin Manci - POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PLWystępuje prawie w całej Europie. W Polsce mimo, że występuje w całym kraju, jest dość rzadko życia i zachowanieUnika lasów. Preferuje tereny skaliste, trawiaste. Ofiarę próbuje udusić, po czym ją połyka żywą lub martwą. Jest bardzo agresywny. Kąsa. Nie jest jadowity i jest niegroźny dla człowieka. Jest ciepłolubny, lubi miejsca małe gady, głównie jaszczurki. Jest kanibalem. Czasem zjada myszy i rozpoczynają się w kwietniu. Jest jajożyworodny. Samica rodzi w sierpniu i wrześniu do 19 młodych o długości do 15 cm. Młode są od razu i zagrożenia LCGatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gniewosz plamisty jest w Polsce objęty całkowitą ochroną prawną. CiekawostkiNazwa "gniewosz" pochodzi od jego agresywnego a. austriaca (Laurenti, 1768)C. a. fitzingeri (Bonaparte, 1840)Kalendarz przyrody123456789101112Opis●●●▸ ◂●●Trwa sen zimowy gniewosza plamistego ◂● Trwa pora godowa gniewosza plamistego ●▸ Na świat przychodzą młode gniewosza plamistego ◂●●●●●▸ Trwa okres aktywności życiowej gniewosza plamistegoPokaż tylko bieżące wydarzeniaPokrewne gatunki gadówColuber constrictorElaphe climacophoraLampropeltis zonataEuprepiophis mandarinusHomoroselaps lacteusLycodon rufozonatusZamenis hohenackeriElaphe sauromatesQuizRozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.© 2013-04-11, GAT-414Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
1. W Polsce występuje około 14 gatunków węży. Niektóre z nich to gniewosz plamisty, wąż Eskulapa, zaskroniec zwyczajny, zaskroniec rybołów oraz żmija zygzakowata. 2. Żmija zygzakowata jest jednym z kilku gatunków jadowitego węża z rodziny żmijowatych.
Fot. Lutique / Getty Images W Polsce występuje 5 gatunków węży, głównie są nam znane zaskrońce i żmije. Jak je odróżnić? Jakie są inne węże i czy są groźne? W końcu ukąszenie przez żmiję jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia, z kolei zaskrońce są zupełnie niegroźne. Jak się zachowywać w sytuacji spotkania z wężem? Żmija zygzakowata (Vipera berus) Zacznijmy od tego, że jedynym jadowitym i potencjalnie groźnym wężem w Polsce jest żmija zygzakowata (Vipera berus). Żmije zygzakowate atakują jedynie wtedy, kiedy poczują się zagrożone. Wolą ucieczkę niż walkę, jednak potrafią ukąsić, zwłaszcza, gdy się je zaczepia. Żmije występują w lasach, na polanach, ale spotkać możemy je także w wodzie, bowiem węże te są świetnymi pływakami. Fot. taviphoto / Getty Images Żmija zygzakowata osiąga długość do 90 cm, jej źrenice są pionowe, płaska głowa wyraźnie wyróżnia się na tle reszty ciała. Występuje w trzech odmianach kolorystycznych: brązowej, czarnej i szarej. Cechą wspólną wszystkich jest zygzak na grzbiecie, jednak u ciemnych okazów można go nie zauważyć. W naszym żmija jest objęta ochroną. Polecamy: Ukąszenie przez węża - pierwsza pomoc. Co robić? Fot. MikeLane45 / Getty Images Jad żmij jest niebezpieczny dla człowieka, dlatego należy unikać kontaktu z wężami. Najlepiej nie wchodzić im w drogę i spokojnie poczekać, aż odpełzną. Żmija zaczepiana potrafi ukąsić. Jak się wtedy zachować? Zobaczcie, jak udzielić pomocy osobie ukąszonej przez węża: Zobacz film: Pierwsza pomoc przy ukąszeniach żmij. Źródło: Dzień Dobry TVN Gniewosz plamisty (Coronella austriaca) To niejadowity wąż, który bardzo często bywa mylony ze żmiją zygzakowatą. Barwa ciała gniewosza plamistego jest rdzawobrązowa lub brązowa u samców, u samic szara lub gliniastoszara. Na głowie oraz karku znajduje się plama w kształcie podkowy lub serca. Gniewosz plamisty jest całkowicie niegroźny dla człowieka, może mierzyć do 90 centymetrów. Wąż ten ma okrągłą źrenicę oka, łagodnie zaokrąglony pysk oraz głowę słabo odgraniczoną od reszty ciała. Po oczach łatwo go odróżnić od żmii zygzakowatej, która ma pionowe źrenice. W naszym kraju jest objęty ochroną. Fot. MLArduengo / Getty Images Wąż Eskulapa (Elaphe longissima) Zapewne nawet nie wiedzieliście, że w Polsce żyją węże, które mogą mierzyć aż 2 metry? Mowa o wężach Eskulapa (najdłuższy osobnik mierzył 225 centymetrów), które nie są jadowite i najczęściej możemy je spotkać w Bieszczadach. Dorosłe osobniki są barwy oliwkowo-szarej, przy czym przednia część ciała jest zazwyczaj jaśniejsza. Wąż Eskulapa to typ dusiciela. Żywi się myszami, jaszczurkami, małymi ssakami i ptakami, pisklętami oraz jajami. Chwyta ofiarę pyskiem, później owija ciałem i dusi przez kilka minut, a na końcu połyka w całości. W naszym kraju jest objęty ochroną. Fot. black_shogun / Getty Images Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) Zaskrońce nie są jadowite i spotkać je możemy najczęściej na terenach podmokłych i w pobliżu zbiorników wodnych. Zaskrońce występują w całej Europie, bardzo dobrze pływają, natomiast maksymalna długość tego węża to 150 cm. Zaskrońce wyróżniają charakterystyczne, żółte plamki, które łatwo zauważyć. Ubarwienie mają zazwyczaj szarozielone lub brązowe. Zaskrońce połykają swoje ofiary bez zabijania. Fot. DamianKuzdak / Getty Images Zaskroniec rybołów (Natrix tesselata) Zaskroniec rybołów nie jest jadowity. Większość czasu spędza w wodzie, gdzie poluje. Osiąga długość do 150 cm, a jego ubarwienie jest oliwkowe, szare lub zielono-brązowe. W naszym kraju jest objęty ochroną. Fot. Kerrick / Getty Images Padalec zwyczajny (Anguis fragilis) To nie wąż, a beznoga jaszczurka, którą również możemy spotkać w Polsce. Głowa i ogon są bardzo słabo wyodrębnione od tułowia, a barwa jest zwykle brązowa. Jest mały - może mierzyć maksymalnie do 50 centymetrów długości. Padalce polują głównie na ślimaki nagie i dżdżownice. Nie są szybkie, ale poruszają się wykonując wężowate ruchy ciała. Fot. MikeLane45 / Getty Images
Forest terminology in use 2020.indd 96. FOREST THREATS AND PROTECTION 16. the main tree pests 17. a bacterium, virus or fungus that causes plant diseases 18. a natural disaster caused by the lack

Nadal nie mamy odpowiedzi na gniewosz plamisty. Krzyżówka. Nadal pracujemy nad znalezieniem właściwej odpowiedzi. Spróbuj wrócić później lub poszukaj innego. Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? inne krzyżówka Gniewosz lub zaskroniec Połoz lub gniewosz Gniewosz i grzechotnik Gniewosz lub mamba Gniewosz i pyton Gniewosz i anakonda Gniewosz Boa lub gniewosz Tajpan i gniewosz Gniewosz lub żmija ... plamisty, bylina ... plamisty, salamandra ... plamisty, choroba odzwierzęca ... plamisty skóry, choroba skóry ... plamisty, ptak ... plamisty, kusak ... plamisty, orzeł ... plamisty, ptak drapieżny ... plamisty, najwyżej latający ptak ... plamisty, rekin trendująca krzyżówki C2 ikra zamieniona w latającego pechowca 3a artysta pesymista u schyłku epoki P2 tydzień i jeszcze dzień I4 jadalne co nieco 5k nuta i sznurek wśród górek G1 pogarda dla autorytetów i wartości Substancje wywołujące uczulenie 5k perski kobierzec K1 zbratanie się z nieprzyjaciółmi Dziecko lubiące figle Elementarna cząstka światła Rzecz bardzo rzadka i niezwykle cenna 16l owad z zatyczką Ostry grzbiet górski Mistrzostwo skrzypka

Gady Europy: Gniewosz plamisty, ów botny, mija zygzakowata, ów grecki, Jaszczurka zwinka, mija bliskowschodnia, Padalec zwyczajny (Polish Edition) ródo: Wikipedia Books LLC, Wiki Series Dużo chodzę z kijkami po lesie, więc zdarzają mi się spotkania z różnymi żyjątkami. Oto co ostatnio było na moich plamistyGniewosz plamisty na polskich ziemiach to rzadki wąż. Ukochał głównie południowe krańce kraju i w zasadzie próżno go szukać gdzie indziej. Niestety z tego powodu, że gniewosz plamisty należy do grupy zwierząt pełzających, które na dodatek mają łuski, bywa wrzucany do jednego worka ze żmiją zygzakowatą – jedynym jadowitym wężem żyjącym w Polsce. Gad ten należy do rodziny połozowatych, zatem bliżej mu do bardziej pospolitego zaskrońca. Czemu się tak na mnie gniewosz?Gniewosz plamisty (Coronella austriaca) może nastręczać wiele trudności w rozpoznaniu oraz odróżnieniu go od żmii zygzakowatej początkującym obserwatorom przyrody. Podobnie jak ona może być szary lub brązowy. Ale bardziej typowym ubarwieniem dla niego, częściej spotykanym, będą barwy rdzawobrązowe lub gliniastoszare. Zwłaszcza ta pierwsza występuje najczęściej, dlatego inna nazwa tego węża to miedzianka. Być może nadana także ze względu na połysk łusek w promieniach słońca. Na grzbiecie od głowy aż do ogona rozpościerają się brązowe, naprzemianległe plamy, które czasami zostają połączone delikatną wstęgą, co może przypominać zygzak. Zawsze warto poświęcić trochę czasu na obserwacje napotkanego gada, ponieważ gniewosz plamisty ma bardzo ważną cechę, dzięki której odróżnienie go od żmii nie powinno stanowić problemu. Na pograniczu głowy oraz szyi występuje plama w kształcie serca lub podkowy – kształt zależy od osobnika. Jest koloru ciemnobrązowego. Inne polskie węże nie mają takiej, dlatego warto patrzeć na ich głowy. Oprócz tego spójrzmy wężowi w oczy. Gniewosz plamisty ma okrągłą źrenicę, co moim zdaniem, sprawia że wygląda na bardziej przyjaźnie nastawionego. Uroku dodaje mu zaokrąglony i zarazem szpiczasty pysk. Od nozdrzy po szyję przez oko biegnie ciemnobrązowy pasek po obu stronach ciała, który następnie przeradza się w rząd plamek biegnący przez całą długość węża. Tuż przed wylinką gad ma płowe ubarwienie. To stadium można poznać po tym, że gałka oczna jest zmętniała. Ten sam wąż po zrzuceniu starej skóry, wygląda zupełnie inaczej. Kolory łusek nabierają bardziej kontrastowych, świeżych barw. Różnica między płcią słabo zaznaczona. Właściwie jedyne po czym możemy rozróżnić samca od samicy, to wielkość, bowiem ten pierwszy jest nieco mniejszy. Gniewosz plamisty dorasta do 75 – 80 cm długości ciała, z czego na ogon przypada 20%, ale znane są przypadki większych osobników. Okres godowy przypada na maj, wtedy samce wydają się bardziej ruchliwe. Próbują wzbudzić zainteresowanie samicy, która następnie po zapłodnieniu nosi w swoim ciele 4 – 20 jaj. Pod koniec sierpnia lub na początku września „rodzą się” małe gniewosze plamiste. Polując na swoje ofiary nie wykorzystuje jadu… W ciepłym najlepiejSiedlisk, które teoretycznie mogłyby zostać zamieszkane przez tego węża w Polsce nie brakuje. Uwielbia przebywać w miejscach dobrze nasłonecznionych, na piaszczystych glebach, tam gdzie dużo dogodnych do wygrzewania kamieni. Unika lasów, a już tym bardziej zwartych kompleksów leśnych. Tereny wilgotne oraz podmokłe nie należą do jego ulubionych. Stroni od obecności ludzi, dlatego jeśli może to znika pośród śródpolnych zarośli, tak by nie zostać zauważonym przez potencjalnych gapiów. Większość życia spędza samotnie przemierzając łąki lub pola oraz skraje świetlistych lasów. W takich miejscach może polować na swoje ulubione ofiary. Najczęściej jego łupem stają się jaszczurki zwinki oraz inne drobne gady. Wyjątkowo chwyta nawet przedstawicieli swojego gatunku, chociaż nie gardzi ssakami – przede wszystkim ryjówkami, płazami, czy owadami lub skąposzczetami. Swoje ofiary oplata całym ciałem i dusi, po czym zjada. Mimo, że opisane wymagania siedliskowe nie wydają się zbyt wygórowane, to jednak gniewoszowi plamistemu nie widzi się życie w Polsce. Różne źródła mówią o występowaniu tego węża na terenie całego kraju, ale wszyscy zgodnie podkreślają, że to południowe ziemie – Podkarpacie, Małopolska, Świętokrzyskie – stanowią jego matecznik. Góry też nie są dla niego stworzone. Najwyżej odnotowano jego obecność na wysokości 2200 m jednak najczęściej przebywa na 1000 m Z pewnością wszędzie tam, gdzie się pojawia wzbudza ogromne zainteresowanie lokalnych przyrodników, bowiem w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt został przypisany do kategorii VU. Gniewosz plamisty jest narażony na wyginięcieZasięg występowania gniewosza plamistego w Europie wydaje się całkiem równomierny. Od zachodu do wschodu, od południowej Anglii po Kaukaz i w drugą stronę, czyli od południa po północ występuje w pasie od Sycylii po południowe krańce Skandynawii. Gdzieś pomiędzy tą jednorodną plamą jest wyrwa obejmująca centralną, północno-wschodnią Polskę, Obwód Kaliningradzki, Litwę, Łotwę i Estonię. Być może to klimat stoi za takim stanem rzeczy. Nie od dziś wiadomo, że na południu Polski z reguły jest cieplej, o wiele cieplej niż na ciepłolubny gniewosz plamisty nie zapuszcza się zanadto w te rejony, gdzie temperatura środowiska nie będzie mu pozwalać na normalne funkcjonowanie. Uważam, że na pewno klimat możemy z powodzeniem wpisać na listę czynników nie sprzyjających gniewoszom na naszych ziemiach. Po drugie – brak podstawowej wiedzy na temat gadów. Wbrew pozorom o gadach jeszcze nie wiele wiemy. One nie są tak spektakularne jak ptaki. Nie przykuwają swojej uwagi śpiewem, jaskrawymi barwami, czy chociażby zdolnością do lotu. Żyją pośród traw i jeśli mogą to unikają człowieka. Przez to niewielu z nas zadaje sobie trud by poznać te zwierzęta. Widząc węża z ciemnymi plamami na grzbiecie, które na dodatek mogą się zlewać w jedno oraz tworzyć zygzak, w głowach ogromnej rzeszy ludzi rodzi jedną myśl: „jadowita żmija”. Tym sposobem zapewne wiele gniewoszy plamistych straciło życie. W sukurs temu poszło najnowsze rozporządzenie dot. gatunków objętych ochroną, w którym ówczesny minister środowiska, nadał żmii zygzakowatej status gatunku częściowo chronionego. Ten zapis w połączeniu z nieznajomością morfologii węży sprzyja zwalczaniu tych zwierząt. Oczywiście z tej wyliczanki nie można wyłączyć wrogów naturalnych, takich jak kuny, lisy, borsuki, czy ptaki drapieżne polujące na gady. To jednak zjawisko, z którym przez tysiące lat węże zdołały się obeznać oraz wypracować strategię obronną, dostosowaną do poziomu drapieżnictwa ze strony potencjalnych z takich strategii jest jajożyworodność. Małe węże „rodzą się” po inkubacji jaj w ciele matki. Noszenie ich w ciele ogranicza ryzyko zniszczenia zarodków na tym etapie rozwoju. Wyobraźmy sobie, gdyby taki borsuk natknął się na zakopane jaja. Nie odmówiłby sobie ani jednego, a tak jaja w ciele matki w razie niebezpieczeństwa wraz z nią mogą uciec. Gdy małe węże już się „urodzą”, także są istotami ruchliwymi, zatem ich szansa na przeżycie jest chyba najbardziej niebezpiecznym czynnikiem ograniczającym populację, są prace przekształcające środowisko życia. Zarastanie dotychczasowych łąk przez las – samosiejki sosny lub innych drzew, prowadzą do diametralnej zmiany w środowisku. Budowa domów to również przekształcanie środowiska, w jeszcze bardziej radykalny sposób niż ekspansja lasu. Podczas budowy prowadzimy mnóstwo prac, wylewanie fundamentu, stawianie ścian z cegieł, montaż dachu, kostka brukowa na podwórku, wreszcie monotonny trawnik – sztuczne morze zieleni bez żadnego urozmaicenia, a do tego wszystko ogrodzone albo wysokim płotem lub betonowym murem. Jeśli ktoś bardziej woli naturę, to obsadzi granicę działki żywopłotem z tui czy jałowców. Może to ściągnie ptaki – piegżę, kapturkę, makolągwy, a usypany przed domem gruz lub skalniak zwabi białorzytkę czy jaszczurkę zwinkę, ale gniewosza plamistego przepędzi pochodzi stąd. Żmija zygzakowataŻmija zygzakowata (Vipera berus) – dla jednych fascynująca, dla innych przerażająca. Żmija jest jedynym jadowitym wężem w Polsce i jak wszystkie polskie gady podlega ochronie gatunkowej (obowiązuje zakaz jej umyślnego zabijania, okaleczania lub chwytania!). Zdarza się jednak, że podczas spotkania z człowiekiem, zakaz ten nie chroni jej przed zabiciem. Niestety, często mylone z nią niejadowity zaskroniec, gniewosz plamisty lub padalec też ginie. Zła sława żmii wiąże się oczywiście ze zdarzającymi się przypadkami ukąszeń, które mogą być niebezpieczne. Żmije występują na terenie całej Polski. Lubią torfowiska, gęste zarośla, w których mogą się ukryć, schronieniem są dla nich szczeliny skalne, korzenie drzew i nory gryzoni. Można je zobaczyć na obrzeżach lasów, wygrzewające się na kamieniach, często też na ścieżce lub drodze. Żywią się drobnymi gryzoniami, zjadają też jaszczurki, pisklęta ptaków i owady. W październiku zapadają w sen zimowy, budzą się z niego w marcu. Ich okres godowy przypada w kwietniu i maju (samce toczą wówczas rytualne walki), wtedy też mamy większą szansę na spotkanie z nimi. Są jajożyworodne, młode (ok. 5 – 15 sztuk) rodzą się w sierpniu i wrześniu. Żmije odgrywają bardzo ważną rolę w ekosystemie. Wygląd żmii Grzbiet żmii może mieć różne zabarwienie – stalowosrebrzyste (lub szare), brązowe lub czarne – o różnym odcieniu i intensywności barw. Jej charakterystyczną cechą jest ciemny zygzak na grzbiecie, tzw. „wstęga kainowa”, chociaż nie zawsze jest on widoczny (np. u odmiany melanistycznej go nie zobaczymy). Inne znaki szczególne: ciało zwęża się w kierunku głowy, głowa – trójkątna, sercowata, oddzielona od reszty ciała. Pionowa źrenica oka, na głowie widoczny wzór z łusek przypominający literę X, Y lub jest płochliwa, zwykle atakuje odruchowo, gdy nie ma możliwości ucieczki. Niesprowokowana nie powinna zaatakować, do ukąszenia dochodzi najczęściej np. podczas przypadkowego jej nadepnięcia lub próbie schwytania. Ukąszenie przez żmiję Ukąszenie przez żmiję i związane z tym zatrucie jadem zależy od wielu czynników. Przede wszystkim od ilości jadu wprowadzonego do organizmu w stosunku do masy ciała, stanu zdrowia, kondycji, miejsca ukąszenia i ewentualnego uczulenia na składniki jadu osoby poszkodowanej. Jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci, osób starszych i z chorobami układu krążenia, ale też dla osoby będącej pod wpływem alkoholu. Niebezpieczne mogą być ukąszenia w twarz i szyję – wówczas jad przemieszcza się bardzo szybko w krwiobiegu. Zdrowy, dorosły człowiek powinien ukąszenie przeżyć bez większych komplikacji. Warto zauważyć, że część ukąszeń to tzw. ukąszenia suche, bez wstrzyknięcia pochodzi stąd. ZaskroniecTaki zaskroniec, jakiś czas temu odwiedził nas. Chyba chciał się ochłodzić w naszej piwnicy. Trudno musieliśmy go przegonić do lasu, tam gdzie jest jego miejsce. No, jak się mieszka w sąsiedztwie lasu to takie odwiedziny się wielkości europejski wąż o charakterystycznych żółtych plamach za głową, był uznawany za zwierzę święte a obecnie w wielu państwach podlega ochronie. Wygląd Średniej wielkości wąż o smukłym ciele. Ubarwienie grzbietu szare w różnych odcieniach, na tym tle często są dobrze widoczne liczne drobne ciemniejsze plamki, układające się niekiedy w rzędy. Z tyłu głowy uwagę zwracają charakterystyczne dwie, duże żółte lub kremowe plamy często z czarną obwódką. W zależności od podgatunku jak i populacji można spotkać zarówno węże o dość jednolitym ubarwieniu jak i takie, u których plamisty wzór jest wyraźnie widoczny. Spód ciała początkowo kremowy później ciemniejszy z licznymi jasnymi plamami. Samce rzadko przekraczają 70 cm i są mniejsze od samic osiągających przeciętnie 100-120 cm. Występowanie Gatunek o szerokim zasięgu występowania, spotykany jest na obszarze prawie całej Europy (północna granica jego występowania w Europie to 67°N – nie występuje także na Krecie, Balearach oraz w Irlandii, północnej części Płw. Skandynawskiego). Spotykany także w Azji Mniejszej i Środkowej (granica zasięgu to Bajkał) oraz w północnej części Afryki. Nic dziwnego, że na tak dużym obszarze wyodrębniło się kilka podgatunków, różniących się wielkością, ubarwieniem oraz zasięgiem występowania. Jest najczęściej spotykanym krajowym gatunkiem węża, podobnie jak inne gatunki naszych gadów podlega całkowitej ochronie. Czy wiesz, że… Nazwa zaskroniec nawiązuje do charakterystycznych, żółtych plam „za skroniami”, a więc mówi od razu o jednej z cech terenach dzisiejszej Litwy w czasach historycznych uważany był za święte zwierze, które przynosi pomyślność. Żółte plamy z tyłu głowy były kojarzone z koroną a więc i z mitem o królu węży.. Środowisko i tryb życia Najczęściej jest spotykany nad brzegami różnych zbiorników wodnych – preferuje zarośnięte brzegi starorzeczy i jezior a także różne mokradła, okolice zasobne w strumienie lub oczka wodne. Niekiedy spotykany w dalszej odległości od wody, w lasach mieszanych i na skraju polan, w parkach, ogrodach lub na wilgotnych łąkach. Aktywny w ciągu dnia, przy czym rano przeważnie wygrzewa się na słońcu, później wyrusza na polowanie. Na lądzie szybki i zwinny, w wodzie doskonale pływa i nurkuje. Spośród innych krajowych węży jest najsilniej związany z wodą, chociaż mniej niż inne europejskie gatunki zaskrońców. Zagrożony ucieka, kryjąc się w wodzie lub w gęstych zaroślach a osaczony stara się przestraszyć przeciwnika sycząc i unosząc przednią cześć ciała. Gdy to nie pomaga wyrzuca cuchnącą wydzielinę z gruczołów odbytowych lub udaje martwego przewracając się na grzbiet. Kąsa w ostateczności. W naszej strefie klimatycznej zimuje, przeważnie od końca września lub początku października do przełomu marca i kwietnia. Podobnie jak inne gatunki, najczęściej zimuje w stertach kompostu, w norach pod korzeniami lub w wypróchniałych kłodach pokrytych mchem. Rozmnażanie Gody mają miejsce, w zależności od panujących temperatur od marca do maja. Kilka tygodni po kopulacji, w lipcu lub sierpniu samica składa kilkanaście jaj (przeważnie od 8 do 20, sporadycznie nawet do 50). Często zdarza się, że w jednej norze czy spróchniałym pniu jaja są składane przez wiele samic, w efekcie może się tam znajdować kilkaset (sporadycznie kilka tysięcy) jaj. W zależności od warunków temperatur, inkubacja jaj może trwać od 4 do 8 tygodni. Młode zaskrońce o długości ciała 15-20 cm lęgną się przeważnie w końcu sierpnia lub we wrześniu. Zdarza się że do godów dochodzi w lecie a nawet jesienią, wtedy samice zimują z zapłodnionymi jajami, które są składane wiosna, skutkiem czego młode węże pojawiają się wcześniej, nawet w maju. Pokarm Ponieważ często występuje w pobliżu cieków wodnych podstawę jego diety stanowią zazwyczaj różne gatunki żab i ich kijanki a także traszki. Dieta ta jest niekiedy uzupełniana o ropuchy, ryby oraz jaszczurki lub drobne gatunki gryzoni. Młode osobniki żywią się przeważnie kijankami, małymi rybami oraz dżdżownicami. Większość ofiar połyka żywcem. Wiadomości o zaskrońcu pochodzą z tej strony W Polsce żyją cztery gatunki jaszczurek. Jeśli pojawią się w ogrodzie, oznacza to, że otacza nas czyste środowisko. Niektóre z nich nawet nie pasują do naszego wyobrażenia co do tego jak jaszczurka wygląda. Tym niemniej zawsze, gdy się pojawiają jest to powód do radości i nie trzeba ich niepokoić. Zjedzą bowiem w naszym ogrodzie wiele szkodników. Jaszczurka zwinka (Lacerta agilis) To najczęściej spotykana i pospolicie występująca w Polsce jaszczurka. Jeśli w ogrodzie jest skalniak albo obwódki z kamieni czy cegieł, to na pewno nie raz wylegiwała się w na nich jaszczurka, opalają się w słońcu, oczywiście jeśli w okolicy zwinki występują. Jaszczurka ta preferuje wrzosowiska, południowy skraj lasu, młodniki albo nasłonecznione polany. Samczyki zwinek dorastają do 22 cm długości, chyba że miały jakieś bliskie spotkanie z kotem czy sroką. W chwilach zagrożenia bowiem pozbywają się ogona, który wijąc się jak w konwulsjach ma odwrócić uwagę od zaatakowanego zwinka i dać mu możliwość ucieczki. Ogon z czasem odrasta, ale nie jest już tak okazały. Za to barwy samczyków są imponujące. Ta jaszczurka, którą spotkałam ma mały ogon, widać miała bliskie spotkanie z kotem lub zieleń przeplata się z turkusowym błękitem tworząc na grzbiecie finezyjną mozaikę. Ubarwienie poszczególnych jaszczurek może się między sobą znacząco jest nieco mniejsza od samca, długość jej ciała dochodzi do 20 cm. Kolory to melanż barw szarej, oliwkowej i brązowej. Powód jest taki, że muszą się dobrze maskować przed drapieżnikami. W czerwcu i lipcu składają od 5 do 15 jaj kopiąc dołki w nasłonecznionym piasku, zapewniając jednocześnie takie miejsce by panowała w nim odpowiednia wilgotność. Po dwóch miesiącach inkubacji na świat przychodzą młode jaszczurki. Rzadko można je spotkać, są bowiem bardzo płochliwe. Dopiero w kolejnym roku, w kwietniu, gdy promienie słoneczne ogrzeją kamienie czy piasek odważniej wychodzą z kryjówek i łapią pierwsze, ciepłe promienie słońca. Żerowanie rozpoczynają wówczas, gdy jest już naprawdę ciepło, czyli w maju. Żywią się przede wszystkim bezkręgowcami. W diecie mają owady, pająki i ślimaki. Nie pogardzą gąsienicami a także małymi przedstawicielami własnego lub innego gatunku, są więc również kanibalami. Niestety i same często padają ofiarami i nie tylko zabawy kotów, ale jeży, bocianów, myszołowów, dzierzb czy srok. Wąż, gniewosz plamisty, jest specjalistą od polowań na jaszczurki zwinki. Jaszczurka zwinka jest w Polsce pod częściową beznoga vel padalec (Anguis fragilis)Widząc padalca często traktuje się go jak żmiję albo innego węża. A to tylko nieporadna i mało ruchliwa jaszczurka, zwana u nas często miedzianką. Jest zupełnie niegroźna i kompletnie pozbawiona agresji. Żywi się dżdżownicami i ślimakami, innych bowiem stworzeń nie jest w stanie dogonić i schwytać. Osiąga maksymalnie 50 cm długości. Grzbiet miedzianki przybiera różne odcienie brązu, często właśnie miedziane, stąd potoczna nazwa. Boki i spód jaszczurka ma ciemnoszare albo wręcz czarne. Zarówno ich grzbiet jak i spód pokryte są łuskami, które dachówkowato na siebie zachodzą. Jaszczurki te nie mają kończyn, dlatego mylone są z wężami, z którymi nie są nawet płciową osiąga jaszczurka, która ma 20 cm długości ciała. Samice mają wówczas około 5 lat, samce około 4 lat. Kopulacja odbywa się w norkach lub szczelinach. Jaja rozwijają się w ciele samicy przez 3 miesiące, po czym wykluwają się młode i od razu następuje poród. Najczęściej jest to kilkanaście młodych, cieniutkich, o długości 8-9 cm padalców. W tym pierwszym okresie życia ginie ich najwięcej zjadanych przez jeże, myszy, sowy, sójki, bociany czy myszołowy. Mnóstwo zostaje również przejechanych przez samochody, często bowiem wygrzewają się na asfalcie a są zbyt nieporadne by zdążyć uciec. Często również padają ofiarą bezmyślnych ludzi, którzy zabijają je myśląc, że to żmije. Na szczęście jednak sporo ich przeżywa i dość często można spotkać osobniki nawet 20-30 letnie. A dożyć mogą 50 lat. W Polsce występuje padalec zwyczajny i padalec kolchidzki – są objęte całkowitą pochodzi z tej strony. 2vhY8.